حسن رضائی باغ‌بیدی (۱۳۴۵ ـ تهران‌)

مدرک دانشگاهی‌: دكتری فرهنگ و زبان‌های باستانی‌

تاريخ عضويت پيوسته‌: ۱۶/۳/۱۳۸۹

سوابق: معاون گروه گویش‌شناسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی از ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۳؛ مدیر گروه فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهران از ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۶؛ عضو شورای عالی علمی (از ۱۳۸۰) و مدیر بخش‌های ایران‌شناسی (از ۱۳۷۸) و زبان‌شناسی (از ۱۳۸۱) مركز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی؛ مشاور گروه ادبیات فارسی بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی در حوزۀ زبان‌شناسی و گویش‌شناسی از ۱۳۸۰؛ سردبیر مجلۀ گویش‌شناسی (فرهنگستان زبان و ادب فارسی) از ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۳؛ عضو شورای پژوهشی سازمان میراث فرهنگی كشور از ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۲؛ عضو شورای برنامه‌ریزی گروه تاریخ (در دفتر برنامه‌ریزی و تألیف كتب درسی وزارت آموزش‌وپرورش) از ۱۳۸۴؛ مجری و سرویراستار چهار جلد نخست اثری ملی با نام تاریخ جامع ایران از ۱۳۸۰؛ عضو شورای مشاوران نامهٔ پارسی (مجلۀ شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی) از ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۷؛ عضو هیئت تحریریۀ فصلنامۀ رودكی Рудаки (فصلنامۀ ادبی ـ فرهنگی رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در تاجیكستان) از ۱۳۸۳؛ مدیر و سرویراستار مجموعۀ Ancient Iranian Studies Series (مجموعهٔ پژوهش‌های ایران باستان)؛ عضو هیئت تحریریۀ نامهٔ ایران باستان (مجلۀ بین‌المللی مطالعات ایرانی) از ۱۳۸۳؛ عضو هیئت تحریریۀ نامهٔ پژوهشگاه (مجلۀ پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری) از ۱۳۸۵؛ عضو هیئت تحریریۀ مجلهٔ ادب‌پژوهی (مجلۀ دانشگاه گیلان) از ۱۳۸۵؛ عضو هیئت تحریریۀ Journal of Persianate Studies (انتشارات Brill) از ۲۰۰۸؛ سردبیر مجلۀ آینهٔ میراث از ۱۳۸۸.

برخی از آثار:  ویرایش علمی: مجموعه مقالات نخستین هم‌اندیشی گویش‌شناسی ایران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۸۱؛ روایت آذرفرنبغ فرخزادان، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۴؛ مقدمات زبان سنسکریت (جلد ۱)، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۴؛ راهنمای زبان پارتی، انتشارات ققنوس، ۱۳۸۵؛ چاپ دوم ۱۳۸۸؛ تاریخ زبان‌های ایرانی، مرکز پژوهش زبان‌های دنیا، دانشگاه اوساکا (ژاپن)، (ژانویه ۲۰۰۹) بهمن ۱۳۸۷؛ چاپ دوم، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۸؛ سوترۀ علت و معلول كردار (متنی بودایی به زبان سُغدی)، انتشارات اساطیر، ۱۳۸۸.