اعضای پيوستۀ شورا
موسی اسوار (۱۳۳۲ ـ کربلا)
مدرک دانشگاهی: فوقليسانس تاريخ و فلسفۀ تعليم و تربيت (دانشگاه تهران)
تاريخ عضويت پيوسته: ۲۱/۶/۱۳۹۶
سوابق:
ويراستار و عضو شوراي كتابِ انتشارات سروش (۱۳۶۱ ـ ۱۳۷۳)؛ ويراستارِ دانشنامۀ جهان اسلام (۱۳۷۰)؛ دبير شورای عالی ويرايش سازمان صدا و سيما (از ارديبهشت ۱۳۷۰ تاكنون)؛ مدرّسِ موادِ ويرايش زبانی، ويرايش فنی، كارگاه ويرايش، عربی در فارسی، ادب معاصرِ عربی؛ همكاري با فصلنامۀ نامۀ فرهنگستان
برخی از آثار: آخرِ شب، محمود درویش (ترجمه)، سروش، ۱۳۵۸؛ ادبیات مقاومت در فلسطین اشغال شده، غَسّان کنَفانی (ترجمه)، سروش، ۱۳۶۱ ؛ تا هر وقت که برگردیم، غَسّان کنَفانی (ترجمه)، آگه، ۱۳۶۹؛ از سرودِ باران تا مزامیرِ گُلِ سرخ، پیشگامان شعر امروز عرب، سخن، ۱۳۸۱؛ تا سبز شوم از عشق، نِزار قَبّانی (ترجمه)، سخن، ۱۳۸۲؛ شعر امروزِ ایران (به اهتمام و ترجمه به عربی)، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۸۴؛ مجموعه شعر «در دست ستارهها» که گزیدهای از اشعار آدونیس؛ چکامههای مُتَنَبّی (ترجمه)، هرمس، ۱۳۸۴؛ ویرایش دهها اثر فرهنگی؛ از جمله فرهنگ اشعار حافظ (نوشتۀ مرحوم دکتر احمدعلی رجایی بخارایی)، فرهنگنامۀ شعری و مَثَلها و حکمتها در آثار شاعران (اثر مرحوم دکتر رحیم عفیفی)، ترجمۀ قرآن مجید و معلّقاتِ سَبْع (اثر استاد عبدالمحمد آیتی؛ طراحی و نویسندگی سه مجموعۀ برنامۀ آموزشی تلویزیونی (جمعاً ۳۰۰ میانپرده) بهنامِ «چگونه بنویسیم، چگونه بگوییم» معروف به «فارسی را پاس بداریم.»
حسن انوری (۱۳۱۲ ـ تكاب)
مدرک دانشگاهی: دكتری زبان و ادبيات فارسی
تاريخ عضويت پيوسته: ۱۴/۷/۱۳۸۲
سوابق: همكاری با سازمان لغتنامۀ دهخدا و تأليف بعضی از مجلّدات آن (۱۳۴۹ـ۱۳۵۰)، مؤسّس مجموعۀ گنج ادب، ۱۳۷۱؛ مؤسّس سازمان فرهنگ برای تدوين چند دوره فرهنگ، ۱۳۷۱؛ استاد دانشگاه تربيتمعلّم.
برخی از آثار: آتشكدۀ آذر گشسب، ۱۳۴۱؛ فارسی برای سالهای چهارم ابتدايی تا سوم راهنمايی، (۱۳۴۸-۱۳۵۲)؛ راهنمای تدريس فارسی و دستور سال اول تا سوم راهنمايی، ۱۳۵۰-۱۳۵۲؛ آيين نگارش برای سال اول تا سوم دبيرستان، ۱۳۵۳-۱۳۵۵؛ اصطلاحات ديوانی دورۀ غزنوی و سلجوقی، ۱۳۵۵؛ يک قصّه بيش نيست (بررسی محتوايی و ساختاری شعر حافظ)، ۱۳۶۸؛ دستور زبان فارسی (۱) و (۲) برای تحصيلات مكاتبهای، ۱۳۶۷-۱۳۶۸؛ گزيدۀ گلستان سعدی، ۱۳۷۱؛ گزيدۀ بوستان سعدی، ۱۳۷۳؛ صدای سخن عشق، ۱۳۷۴؛ فرهنگ بزرگ سخن، ۸ جلد، ۱۳۸۱؛ فرهنگ دو جلدی سخن، ۱۳۸۲.
نصراللّه پورجوادی (۱۳۲۲ـ تهران)
مدرک دانشگاهی: دكتری فلسفه
تاريخ عضويت پيوسته: ۲/۵/۱۳۶۹
سوابق: استاد رشتۀ فلسفه در دانشگاه تهران، سردبير فصلنامۀ نشر دانش و رئيس مركز نشر دانشگاهی از ابتدای تأسيس در سال ۱۳۵۹ تا سال ۱۳۸۳.
برخی از آثار: بسحاق اطعمه را بهتر بشناسيم، ۱۳۵۴؛ داستان مرغان، رسالة الطّير احمد غزالی، ۱۳۵۵؛ سلطان طريقت، سوانح زندگی و شرح آثار احمد غزالی، ۱۳۵۸؛ درآمدی به فلسفۀ افلوطين، ۱۳۵۸؛ حُسن و عشق در ادبيات عرفانی، ۱۳۵۹؛ بوی جان و شكوه ايران، ۱۳۷۲؛ شعر و شرع (بحثی دربارۀ فلسفۀ شعر از نظر عطّار)، ۱۳۷۴؛ اشراق و عرفان، ۱۳۸۰.
يداللّه ثمره (۱۳۱۱ ـ كرمان)
مدرک دانشگاهی: دكتری زبانشناسی
تاريخ عضويت پيوسته: ۱۴/۷/۱۳۸۲
سوابق: استاد بازنشستۀ دانشگاه تهران، كارشناس برنامهريزی آموزشی در وزارت علوم و آموزش عالی، مدير پژوهشگاه گويششناسی در فرهنگستان دوم، مدير گروه زبانشناسی دانشگاه تهران و رئيس انجمن زبانشناسی ايران.
برخی از آثار: آواشناسی زبان فارسی، ۱۳۶۴؛ زبانهای خاموش (ترجمه با همكاری خانم دكتر قريب)، ۱۳۶۵؛ آموزش زبان فارسی، آزفا، ۱۳۶۶-۱۳۶۹؛ نظام آوايی زبان، لاری. ام. هايمن (ترجمه)، ۱۳۶۸؛ دريچهای به زبان فارسی، ۱۳۷۳؛ راهنمای زبان فارسی، ۱۳۷۴.
غلامعلی حدّادعادل (۱۳۲۴ ـ تهران)
مدرک دانشگاهی: دكتری فلسفه
تاريخ عضويت پيوسته: ۲/۵/۱۳۶۹
سوابق: عضو هيئتامنای بنياد دايرةالمعارف اسلامی، مديرعامل بنياد دانشنامۀ جهان اسلام از ۷۴ تاكنون، معاون پژوهشی وزارت آموزش و پرورش، عضو شورای سرپرستی سازمان صدا و سيما، عضو هيئتعلمی دانشگاه صنعتی شريف، نمايندۀ مردم تهران در مجلس شورای اسلامی دورۀ ششم، عضو هيئتعلمی گروه فلسفۀ دانشكدۀ ادبيات و علوم انسانی دانشگاه تهران، دريافتكنندۀ نشان تعليم و تربيت درجۀ دو ۲/۴/۱۳۷۴.
سمت فعلی: رئيس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مدير گروه واژهگزينی فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
برخی از آثار: فرهنگ برهنگی و برهنگی فرهنگی، ۱۳۵۹؛ آشنايی با جامعهشناسی آموزشوپرورش، ۱۳۶۰-۱۳۷۰؛ دانش اجتماعی (سال اول و دوم دبيرستان)، ۱۳۶۰-۱۳۷۱؛ تعليمات مدنی در تعليمات اجتماعی سال سوم تا پنجم دبستان، ۱۳۶۱؛ دين و سياست در دانش اجتماعی (سال اول دبيرستان)، ۱۳۶۲-۱۳۶۹؛ نگاهی به بينش اجتماعی اسلام، در دانش اجتماعی، ۱۳۶۲-۱۳۶۴؛ تعليمات اجتماعی (سال سوم دورۀ راهنمايی)، ۱۳۶۳؛ درسهايی از قرآن (سال اول تا چهارم دبيرستان)، ۱۳۷۲؛ دانشنامۀ جهان اسلام، ج ۲ تا ج ۶ (زير نظر)، ۱۳۷۵-۱۳۸۰؛ حج، نماز بزرگ، ۱۳۸۱.
بهاءالدّين خرّمشاهی (۱۳۲۴ ـ قزوين)
مدرک دانشگاهی: كارشناسی ارشد كتابداری
تاريخ عضويت پيوسته: ۲/۵/۱۳۶۹
سوابق: تصدّی فنّی در مركز خدمات كتابداری، ۱۳۵۱ـ۱۳۶۳؛ استاديار پژوهشگاه علوم انسانی، مؤسّس بنياد دايرةالمعارف تشيّع، ۱۳۶۱؛ مؤسّس انتشارات فرزان، ۱۳۷۳.
برخی از آثار: كتيبهای بر باد، مجموعۀ شعر نيمايی، ۱۳۵۱؛ پوزيتيويسم منطقی، ۱۳۶۱؛ ذهن و زبان حافظ، ۱۳۶۱؛ فرهنگ موضوعی قرآن مجيد، ۱۳۶۴؛ تفسير و تفاسير جديد، ۱۳۶۵؛ چهارده روايت، ۱۳۶۶؛ جهان غيب و غيب جهان، ۱۳۶۶؛ حافظنامه، ۱۳۶۷؛ سير بیسلوک، ۱۳۷۰؛ قرآنپژوهی (هفتاد بحث و تحقيق قرآنی)، ۱۳۷۲؛ حافظ از سلسلۀ بنيانگذاران فرهنگ امروز، ۱۳۷۳؛ برگزيده و شرح حافظ، ۱۳۷۳؛ قرآنشناخت (مباحثی در زمينۀ فرهنگآفرينی قرآن)، ۱۳۷۴؛ در خاطرۀ شط (مجموعۀ مقالات از بهاءالدين خرّمشاهی به كوشش روزبه صدرآرا)، ۱۳۷۶؛ دانشنامۀ قرآن و قرآنپژوهی، ۱۳۷۷؛ فرصت سبز حيات، ۱۳۷۸؛ چشمها را بايد شست، ۱۳۸۰؛ حافظ حافظۀ ماست، ۱۳۸۲.
محمد دبیرمقدم (۱۳۳۲ ـ کاشان)
مدرک دانشگاهی: دکتری زبانشناسی نظری
تاريخ عضويت پيوسته: ۲۷/۳/۱۳۸۸
سوابق:مدیر گروه زبان انگلیسی و زبانشناسی دانشگاه ترتبیت مدرس (۱۳۶۷-۱۳۶۹)، مدیر گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه علامه طباطبایی (۱۳۶۹-۱۳۷۱)، مدیر گروه زبانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی (۱۳۷۲-۱۳۷۶)، معاون پژوهشی دانشگاه علامه طباطبایی (۱۳۷۲-۱۳۷۵)، عضو هیئت ممیزه و عضو کارگروه تخصصی هیئت ممیزۀ دانشگاه علامه طباطبایی، عضو شورای عالی برنامهریزی رشتۀ زبانشناسی، رئیس گروه واژهگزینی زبانشناسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی (۱۳۸۲ تا کنون)، عضو کارگروه هیئت ممیزۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی (۱۳۸۲ تا کنون) و عضو شورای واژهگزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
برخی از آثار: زبانشناسی نظری: پیدایش و تکوین دستور زایشی، پژوهشهای زبانشناختی فارسی، مجموعه مقالههای نخستین کنفرانس زبانشناسی، مجموعه مقالههای سومین کنفرانس زبانشناسی، مجموعه مقالههای پنجمین کنفرانس زبانشناسی.
حسن رضائی باغبیدی (۱۳۴۵ ـ تهران)
مدرک دانشگاهی: دكتری فرهنگ و زبانهای باستانی
تاريخ عضويت پيوسته: ۱۶/۳/۱۳۸۹
سوابق: معاون گروه گویششناسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی از ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۳؛ مدیر گروه فرهنگ و زبانهای باستانی دانشگاه تهران از ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۶؛ عضو شورای عالی علمی (از ۱۳۸۰) و مدیر بخشهای ایرانشناسی (از ۱۳۷۸) و زبانشناسی (از ۱۳۸۱) مركز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی؛ مشاور گروه ادبیات فارسی بنیاد دائرةالمعارف اسلامی در حوزۀ زبانشناسی و گویششناسی از ۱۳۸۰؛ سردبیر مجلۀ گویششناسی (فرهنگستان زبان و ادب فارسی) از ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۳؛ عضو شورای پژوهشی سازمان میراث فرهنگی كشور از ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۲؛ عضو شورای برنامهریزی گروه تاریخ (در دفتر برنامهریزی و تألیف كتب درسی وزارت آموزشوپرورش) از ۱۳۸۴؛ مجری و سرویراستار چهار جلد نخست اثری ملی با نام تاریخ جامع ایران از ۱۳۸۰؛ عضو شورای مشاوران نامهٔ پارسی (مجلۀ شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی) از ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۷؛ عضو هیئت تحریریۀ فصلنامۀ رودكی Рудаки (فصلنامۀ ادبی ـ فرهنگی رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در تاجیكستان) از ۱۳۸۳؛ مدیر و سرویراستار مجموعۀ Ancient Iranian Studies Series (مجموعهٔ پژوهشهای ایران باستان)؛ عضو هیئت تحریریۀ نامهٔ ایران باستان (مجلۀ بینالمللی مطالعات ایرانی) از ۱۳۸۳؛ عضو هیئت تحریریۀ نامهٔ پژوهشگاه (مجلۀ پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری) از ۱۳۸۵؛ عضو هیئت تحریریۀ مجلهٔ ادبپژوهی (مجلۀ دانشگاه گیلان) از ۱۳۸۵؛ عضو هیئت تحریریۀ Journal of Persianate Studies (انتشارات Brill) از ۲۰۰۸؛ سردبیر مجلۀ آینهٔ میراث از ۱۳۸۸.
سمت فعلی: مدیر گروه زبانها و گویشهای ایرانی فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
برخی از آثار: ویرایش علمی: مجموعه مقالات نخستین هماندیشی گویششناسی ایران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۸۱؛ روایت آذرفرنبغ فرخزادان، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۴؛ مقدمات زبان سنسکریت (جلد ۱)، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۴؛ راهنمای زبان پارتی، انتشارات ققنوس، ۱۳۸۵؛ چاپ دوم ۱۳۸۸؛ تاریخ زبانهای ایرانی، مرکز پژوهش زبانهای دنیا، دانشگاه اوساکا (ژاپن)، (ژانویه ۲۰۰۹) بهمن ۱۳۸۷؛ چاپ دوم، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۸؛ سوترۀ علت و معلول كردار (متنی بودایی به زبان سُغدی)، انتشارات اساطیر، ۱۳۸۸.
علی رواقی (۱۳۲۰ـ مشهد)
مدرک دانشگاهی: دكتری زبان و ادبيات فارسی
تاريخ عضويت پيوسته: ۲/۵/۱۳۶۹
سوابق: استاد دانشكدۀ ادبيات دانشگاه تهران، صاحب مؤسّسۀ فرهنگی محمّد رواقی.
برخی از آثار: تفسير قرآن پاک (تصحيح)، ۱۳۴۸؛ ترجمۀ قرآن موزۀ پارس (تصحيح و توضيح)، ۱۳۵۵؛ تفسير بصائر يمينی (تصحيح)، ۱۳۵۹؛ واژههای ناشناخته در شاهنامه (دفتر اول و دوم)، ۱۳۵۲ـ۱۳۵۵؛ ديوان ناصرخسرو، ۱۳۵۲؛ قرآن قدس (پژوهش)، ۱۳۶۴؛ ترجمۀ مقامات حريری (تصحيح و توضيح)، ۱۳۶۵؛ داستانهای شاهنامۀ فردوسی، ۱۳۷۲؛ ذيلی بر فرهنگهای فارسی، ۱۳۸۲.
اسماعيل سعادت (۱۳۰۴ ـ خوانسار)
مدرک دانشگاهی: كارشناسی ارشد زبانشناسی
تاريخ عضويت پيوسته: ۲۵/۱۲/۱۳۷۶
سوابق: سردبيری مجلّهٔ معارف، تصدّی بخشی از ويرايش مجلّۀ نشر دانش.
سمت فعلی: مدير گروه دانشنامۀ زبان و ادب فارسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، عضو شورای عالی ويرايش سازمان صدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران.
برخی از آثار: زندگی ميكل آنژ، رومن رولان (ترجمه)، ۱۳۳۴؛ تلخكامیهای سوفی، كنتس دوسگور (ترجمه)، ۱۳۴۲؛ ايزابل، آندره ژيد (ترجمه)، ۱۳۴۳؛ كشفيات نوين در روانپزشكی، كليفورد آلن (ترجمه)، ۱۳۴۷؛ شير و جادوگر، سی. اس. لويس (ترجمه از متن انگليسی)، ۱۳۴۹؛ عصر بدگمانی، ناتالی ساروت (ترجمه)، ۱۳۶۴؛ اخلاق، جورج ادوارد مور (ترجمه از متن انگليسی)، ۱۳۶۶؛ بخشی از سير فلسفه در جهان اسلام، ماجد فخری (ترجمه از متن انگليسی)، ۱۳۷۲؛ از وولف تاكانت، بخش اول از جلد ششم تاريخ فلسفه، فردريک كاپلستون (ترجمه از متن انگليسی)، ۱۳۷۲؛ كتاب تفسير قرآنی و زبان عرفانی، پل لويا (ترجمه)، ۱۳۷۳؛ مونتنی، پيتربرک (ترجمه از متن انگليسی)، ۱۳۷۳؛ سرود نيبلونگن (ترجمه)، ۱۳۷۴؛ رساله در اصلاح فاهمه، اسپينوزا (ترجمه)، ۱۳۷۴؛ اسپينوزا، راجر اسكروتن (ترجمه)، ۱۳۷۶؛ در كون و فساد، ارسطو (ترجمه)، ۱۳۷۸؛ در آسمان، ارسطو (ترجمه)، ۱۳۸۰؛ ژان غرغرو و ژان خندهرو، كنتس دوسگور (ترجمه)، ۱۳۸۱؛ مسئلۀ اختيار در تفكّر اسلامی و پاسخ معتزله به آن، شيخ بوعمران (ترجمه)، ۱۳۸۲.
احمد سميعی گيلانی (۱۲۹۹ ـ رشت)
مدرک دانشگاهی: كارشناسی ارشد زبانشناسی همگانی
تاريخ عضويت پيوسته: ۲۵/۴/۱۳۷۰
سوابق: عضو گروه ويرايش و از مترجمان فرهنگ آثار در انتشارات سروش و مشاور علمی پژوهشگاه علوم انسانی.
سمت فعلی: سردبير نامۀ فرهنگستان، فصلنامۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، و مدير گروه ادبيات معاصر فرهنگستان زبان و ادب فارسی، عضو شورای عالی ويرايش صدا و سيمای جمهوری اسلامی ايران.
برخی از آثار: دلدار و دلباخته، ژرژ ساند (ترجمه)، ۱۳۴۵؛ خيالپروریها، ژان ژاک روسو (ترجمه)، ۱۳۴۵؛ ادبيات ساسانی، ۱۳۵۵؛ داتا گنجبخش (زندگینامه و تعاليم شيخ ابوالحسن علیبن عثمان هجويری)، شيخ عبدالرشيد (ترجمه)، ۱۳۴۹؛ چومسكی، جان لاينز (ترجمه)، ۱۳۵۷؛ هزيمت يا شكست رسوای آمريكا، ويليام لوئيس و مايكل لهدين (ترجمه)، ۱۳۶۰؛ ساختهای نحوی، نُعام چومسكی (ترجمه)، ۱۳۶۲؛ آيين نگارش، ۱۳۶۶؛ ديدرو، پيتر فرانس (ترجمه)، ۱۳۷۳؛ سالامبو، گوستاوفلوبر (ترجمه)، ۱۳۷۴؛ شيوهنامۀ دانشنامۀ جهان اسلام، ۱۳۷۵؛ نگارش و ويرايش، ۱۳۷۸.
علیاشرف صادقی (۱۳۲۰ ـ قم)
مدرک دانشگاهی: دكتری زبانشناسی همگانی
تاريخ عضويت پيوسته: ۲۵/۴/۱۳۷۰
سوابق: عضو هيئتعلمی گروه زبانشناسی دانشگاه تهران
سمت فعلی: مدير گروه فرهنگنويسی و مدير گروه دستور زبان فارسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، استاد گروه زبانشناسی
برخی از آثار: دستور زبان فارسی در ۳ جلد، ۱۳۵۵ـ۱۳۵۷؛ تكوين زبان فارسی، ۱۳۵۷؛ لغت فرس اسدی (تصحيح)، ۱۳۶۵؛ زبانهای ايرانی، ارانسكی (ترجمه)، ۱۳۶۷؛ يادنامۀ دكتر احمد تفضّلی، ۱۳۷۹؛ نگاهی به گويشنامههای ايرانی، ۱۳۷۹؛ مسائل تاريخی زبان فارسی، ۱۳۸۰؛ فارسی قمی، ۱۳۸۰؛ فرهنگ فارسی مدرسۀ سپهسالار (تصحيح)، ۱۳۸۰.
محمود عابدی (۱۳۲۳ ـ چادگان)
مدرک دانشگاهی: دکتری زبان و ادبیات فارسی
تاریخ عضویت پیوسته: ۲۷/۳/۱۳۸۸
سوابق: استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت معلم. عضو هیئت تحریریۀ مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تربیت معلم. عضو هیئت تحریرۀ مجلۀ مطالعات عرفانی دانشگاه کاشان و مجلۀ آیینۀ میراث.
برخی از آثار: علم و علمآموزی در اسلام، درویش گنجبخش، یک حرف صوفیانه، فدک در تاریخ (ترجمه)، شیعه و امامت (ترجمه)، اثبات خدا (ترجمه)، جستجویی در نهج البلاغه (ترجمه)، نهج البلاغه از کیست؟ (ترجمه)، جنگ و صلح ازنظر امام علی علیهالسلام (ترجمه)، مطلوب کل طالب (تصحیح)، خردنمای جانافروز (تصحیح)، نفحاتالانس (تصحیح)، کلمات علیّۀ غرا (تصحیح)، تکملۀ نفحات الانس (تصحیح)، فرمان مالک اشتر (تصحیح)، کشف المحجوب (تصحیح)، روضة الانوار (تصحیح).
كامران فانی (۱۳۲۲ ـ قزوين)
مدرک دانشگاهی: كارشناسی ارشد كتابداری
تاريخ عضويت پيوسته: ۱۴/۷/۱۳۸۲
سوابق: عضو هيئتعلمی كتابخانۀ ملّی و سرپرست بخش ايرانشناسی كتابخانۀ ملّی.
برخی از آثار: سرعنوانهای موضوعی فارسی؛ ردهبندی تاريخ ايران؛ ردهبندی فلسفۀ اسلامی؛ فرهنگ موضوعی قرآن مجيد؛ جنگ جهانی اول و دوم؛ دايرةالمعارف تشيع (نويسنده و ويراستار)؛ دانشنامۀ كودكان و نوجوانان؛ علم در تاريخ، جان برنال (ترجمه)؛ زردشت، سياستمدار يا جادوگر؟، هنينگ (ترجمه)؛ سلوک روحی بتهوون، ساليوان (ترجمه)؛ خطابـۀ پوشكين، داستايوسكی (ترجمه)؛ مرغ دريايی، آنتوان چخوف (ترجمه)؛ آدمهای ماشينی: روباتها، كارل چاپک (ترجمه)؛ موش و گربه، گونترگراس (ترجمه).
بدرالزّمان قريب (۱۳۰۸ ـ تهران)
مدرک دانشگاهی: دكتری زبانهای باستانی
تاريخ عضويت پيوسته: ۲۵/۱۲/۱۳۷۶
سوابق: استاد بازنشستهٔ گروه زبانشناسی و زبانهای باستانی دانشگاه تهران.
سمت فعلی: مدير گروه زبانهای ايرانی فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
برخی از آثار: تحليل ساختاری فعل در زبان سُغدی، ۱۳۴۴؛ زبانهای خاموش (ترجمه)، با همكاری دكتر يدالله ثمره، ۱۳۶۵؛ وسنتره جاتكه، داستان تولد بودا به روايت سُغدی، ۱۳۷۱؛ فرهنگ سُغدی (سُغدی ـ فارسی ـ انگليسی)، ۱۳۷۴؛ تاريخچۀ گويششناسی در ايران، ۱۳۸۱؛ مطالعات سُغدی، ۱۳۸۶؛ پژوهشهای ايرانی باستان و ميانه، ۱۳۸۶.
سيّدفتحاللّه مجتبائی (۱۳۰۶ ـ تهران)
مدرک دانشگاهی: دكتری تاريخ و فلسفۀ اديان شرق و دكتری اديان و عرفان تطبيقی
تاريخ عضويت پيوسته: ۲۵/۱۲/۷۶
سوابق: عضو بنياد دايرةالمعارف اسلامی و دايرةالمعارف تشيّع؛ مدرّس حكمت شرق در گروه فلسفۀ دانشكدۀ ادبيات دانشگاه تهران، رايزن فرهنگی ايران در هندوستان، ۱۳۵۳-۱۳۵۶؛ استاد تاريخ اديان و روششناسی و عرفان تطبيقی دانشكدۀ الهيات و معارف اسلامی.
برخی از آثار: شعر جديد فارسی، ا. ج. آربری (ترجمه)، ۱۳۳۴؛ بوطيقا ـ هنر شاعری (ترجمه)، ۱۳۳۷؛ گزيدۀ اشعار رابرت فراست (ترجمه)، ۱۳۳۸؛ عصر طلايی يونان و فلسفه و هنر آن، ويل دورانت (ترجمه)، ۱۳۳۹؛ تاريخ ادبيات ايران از فردوسی تا سعدی، ا.گ. براون (ترجمه)، ۱۳۴۱؛ شهر زيبای افلاطون و شاهی آرمانی در ايران باستان، ۱۳۵۲؛ لغت دری، ۱۳۵۶؛ طوطینامه، ضياءالدّين نخشبی، ۱۳۷۲؛ رای و برهمن، ۱۳۷۴.
Hindu-Muslim Cultural Relations,۱۹۷۸
مهدی محقّق (۱۳۰۸ـ مشهد)
مدرک دانشگاهی: دكتری زبان و ادبيات فارسی
تاريخ عضويت پيوسته: ۲/۵/۱۳۶۹
سوابق: معاون آموزشی و پژوهشی دانشكدۀ ادبيات و علوم انسانی دانشگاه تهران، ۱۳۴۷؛ مدير گروه آموزشی زبان و ادبيات فارسی و علوم انسانی دانشگاه تهران، ۱۳۴۷؛ رئيس دانشكدۀ دماوند، ۱۳۵۷؛ مديرعامل بنياد دايرةالمعارف اسلامی، ۱۳۶۲؛ مشاور علمی بنياد دايرةالمعارف اسلامی، ۱۳۶۴؛ دريافتكنندۀ نشان دانش درجۀ دو ۴/۱۲/۱۳۷۹ و نشان ادب فارسی درجهٔ يک ۲۱/۱۲/۱۳۸۲.
سمت فعلی: رئيس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
برخی از آثار: صرف و نحو و قرائت عربی، ۱۳۳۵؛ قرائت و دستور زبان و تاريخ ادبيات فارسی، ۱۳۳۵؛ اشترنامۀ عطّار (تصحيح)، ۱۳۳۹؛ پانزده قصيده از ناصرخسرو، ۱۳۴۰؛ السيرة الفلسفية رازی، ۱۳۴۳؛ تحليل اشعار ناصرخسرو، ۱۳۴۴؛ لسان التّنزيل، ۱۳۴۴؛ فيلسوف ری، محمّدبن زكريای رازی، ۱۳۴۹؛ رسالۀ ابنريحان فی فهرست كتب الرازی (ترجمه)، ۱۳۵۲؛ منطق و مباحث الفاظ، ۱۳۵۳؛ همائینامه، ۱۳۵۵؛ القبسات ميرداماد، ۱۳۵۶؛ شرح بيستوپنج مقدّمۀ ابنميمون در اثبات باریتعالی، ۱۳۶۰؛ طرح تدوين دايرةالمعارف تشيّع، ۱۳۶۲؛ يادنامۀ اديب نيشابوری، ۱۳۶۵؛ مفتاح الطّب و منهاج الطّلاب، ابوالفرج علیبن حسينبن هندو (ترجمه)، ۱۳۶۸؛ الشكوک علی جالينوس، محمدبن زكريای رازی (ترجمه)، ۱۳۷۲؛ طبّ روحانی رازی (ترجمه و تلخيص)، ۱۳۷۲؛ مجموعۀ متون و مقالات در تاريخ و اخلاق پزشكی در اسلام و ايران، ۱۳۷۴؛ نظامنامۀ سياست، برگزيدهای از سِيَر الملوک خواجه نظامالملک طوسی، ۱۳۷۵؛ حدوث العالم، افضلالدّين عمربن علیبن غيلان (ترجمه)، ۱۳۷۷؛ رسالۀ حنينبن اسحاق دربارۀ آثار ترجمهشده از جالينوس (مثل عربي بههمراه ترجمه)، ۱۳۷۹؛ شرح كلمة الاشراق سهروردی، محمودبن مسعود كازرونی معروف به علامه قطبالدّين شيرازی، ۱۳۷۹.
هوشنگ مرادی كرمانی (۱۳۲۳ ـ كرمان)
مدرک دانشگاهی: كارشناسی زبان انگليسی
تاريخ عضويت پيوسته: ۱۴/۷/۱۳۸۲
سوابق: كارشناسي تهيۀ گزارش دفتر وزارتی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی (بازنشسته)؛ نويسندۀ داستان كودكان، مدرّس داستاننويسی.
برخی از آثار: قصّههای مجيد؛ بچههای قاليبافخانه؛ نخل؛ مشت بر پوست؛ خمره؛ تنور و داستانهای ديگر؛ كبوتر توی كوزه؛ مهمان مامان؛ مربّای شيرين؛ لبخند انار؛ مثل ماه شب چهارده؛ نه تر و نه خشک.
حسين معصومی همدانی (۱۳۲۷ـ همدان)
مدرک دانشگاهی: دكتری تاريخ و فلسفۀ علم
تاريخ عضويت پيوسته: ۲۵/۱۲/۱۳۷۶
سوابق: عضو هيئتعلمی دانشگاه صنعتی شريف و مدرّس تاريخ و فلسفۀ علم، مشاور عالی مركز نشر دانشگاهی، عضو شورای عالی ويرايش صدا و سيما و عضو مركز تحقيق در تاريخ و فلسفۀ عربی ـ اسلامی قرون وسطا.
برخی از آثار: زندگینامۀ علمی دانشمندان اسلامی (ترجمه)، ۱۳۶۳؛ جزء و كل، ورنر هايزنبرگ (ترجمه)، ۱۳۶۸؛ فلسفۀ علوم طبيعی، كارل همپل، (ترجمه)، ۱۳۶۹؛ مردمشناسی و هنر، لوی استروس (ترجمه)، ۱۳۷۳؛ ترموديناميک تعادل، ادكينز (ترجمه)، ۱۳۷۵؛ نسبيت خاص و عام و كيهانشناختی، ولفگانگ ريندلر (ترجمه)، ۱۳۷۵.
محمّدعلی موحّد (۱۳۰۳ ـ تبريز)
مدرک دانشگاهی: دكتری حقوق خصوصی
تاريخ عضويت پيوسته: ۱۴/۷/۱۳۸۲
سوابق: بازنشستۀ شركت نفت، وكيل پايهيک دادگستری، مشاور عالی و رئيس هيئت مديره و عضو اصلی هيئتمديرۀ شركت نفت از آغاز تأسيس اين شركت تا زمان بازنشستگی، معاون اجرايی سازمان اوپک در ژنو.
برخی از آثار: سلوکالملوک از فضلالله روزبهان خنجی (تصحيح و تعليق)؛ مبالغۀ مستعار؛ مقالات شمس تبريزی (تصحيح و تعليق)؛ شمس تبريزی؛ ابنبطوطه؛ خواب آشفتهٔ نفت، دكتر مصدق و نهضت ملّی ايران؛ نفت ما و مسائل حقوقی آن؛ درسهايی از داوریهای نفتی؛ از هوای حقّ و عدالت؛ سفرنامۀ ابنبطوطه (ترجمه)؛ ماليات سرانه و تأثير آن در گرايش به اسلام، دانيل دنت (ترجمه)؛ خزران، ارتوركستلر (ترجمه)؛ چهار مقاله در آزادی، ايزيا برلين (ترجمه)؛ بهگودت گيتا (ترجمه).
سليم نيساری (۱۲۹۹ـ تبريز)
مدرک دانشگاهی: دكتری علوم تربيتی ـ زبانشناسی
تاريخ عضويت پيوسته: ۱۴/۷/۱۳۸۲
سوابق: بازرس وزارتی و مشاور وزارت فرهنگ، ۱۳۲۸؛ معاون دانشكدۀ ادبيات دانشگاه شيراز، ۱۳۳۳؛ دانشيار دانشسرای عالی تهران، ۱۳۳۵؛ رئيس ادارۀ كمکهای فنّی يونسكو، ۱۳۳۶؛ مديركلّ روابط فرهنگی در وزارت آموزش و پرورش، ۱۳۴۴؛ رايزن فرهنگی ايران در تركيه، ۱۳۵۶ـ۱۳۵۸.
برخی از آثار: تمبرهای ايران، ۱۳۴۰؛ تدريس زبان فارسی در دبستان يا آموزش هنرهای زبان، ۱۳۴۴؛ نمونههايی از آثار جاويدان شعر فارسی، ۱۳۵۰؛ غزلهای حافظ، ۱۳۵۳؛ كلّيات روش تدريس، ۱۳۵۵؛ دفتر ديگرسانیها در غزلهای حافظ، ۱۳۷۳؛ دستور خطّ فارسی، پژوهشی دربارۀ پيوستگی خطّ فارسی با زبان فارسی، ۱۳۷۴؛ نسخههای خطّی حافظ (سدۀ نهم)، ۱۳۸۰؛ ديوان حافظ، ۱۳۸۱.
محمدجعفر یاحقی (۱۳۲۶ ـ فردوس)
مدرک دانشگاهی: دکتری زبان و ادبیات فارسی
تاريخ عضويت پيوسته: ۲۷/۳/۱۳۸۸
سوابق: استاد دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دکتر علی شریعتی دانشگاه فردوسی مشهد،بنیانگذار و مدیر گروه فرهنگ و ادب بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، مؤسس و مدیر مرکز خراسانشناسی و مدیریت قطب علمی فردوسیشناسی و ادبیات خراسان.
برخی از آثار: تفسیر شنقشی، گزارهای از بخشی از قرآن کریم، اقلیمهای دیگر، تاریخ سیسیل در دورۀ اسلامی، راهنمای نگارش و ویرایش، ترجمۀ قرآن ری، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن (تصحیح)، نهایة المسئول فی روایة الرسول (تصحیح)، تاریخ تفکر اسلامی در هند، سوگنامۀ سهراب، سرو و تذرو، فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی، تاریخ ادبیات ایران، بهیننامۀ باستان، جزیرۀ بیآفتاب، آنسالها، فرهنگنامۀ قرآنی، فردوس/ تون، راهنمای توس و سخنی دربارۀ فردوسی و شاهنامه، دیبای خسروانی، چون سبوی تشنه، پاژ، از جیحون تا وخش، جویبار لحظهها، فرهنگ نامآوران خراسان، تاریخ بیهقی (تصحیح).
اعضای پيوستۀ خارجی شورا
صفر عبدالله ()
مدرک دانشگاهی: دكتری زبان و ادبیات فارسی
تاريخ عضويت پيوسته: ۱۱/۸/۱۳۹۴
سوابق: استادیار و دانشیار دانشگاه ادبیات جهان مسکو (۱۹۸۴-۱۹۹۲م)؛ پژوهشگر ارشد و رئیس بخش ایرانشناسی انستیتوی خاورشناسی وزارت علوم و آموزش جمهوری قزاقستان (۱۹۹۳-۲۰۱۲م)؛دانشیار زبان و ادبیات فارسی در دانشگاههای قزاقستان (۱۹۹۳-۲۰۰۵م)؛استاد دانشگاه روابط بینالمللی و زبانهای جهان، موسوم به آبلایخان در شهر آلماتی قزاقستان (۲۰۰۵ تا کنون)؛ عضو اتحادیۀ نویسندگان شوروی سابق (۱۹۸۹م) و در حال حاضر عضو اتحادیههای نویسندگان تاجیکستان و قزاقستان؛ مؤسس و سردبیر فصلنامۀ علمی ایراننامه؛ مؤسس مرکز مطالعات فرهنگ ایران و آسیای مرکزی در شهر آلماتی قزاقستان؛ عضویت هیئت علمی مجلۀ اکراد قزاقستان به عنوان نوبهار.
برخی از آثار: سنن حماسههای ملی در شعر معاصر (دوشنبه ۱۹۸۴م)؛ نور سخن (مجموعه مقالات ایرانشناسی چاپشده در مطبوعات ایران، تاجیکستان و قزاقستان) ـ به زبان فارسی و خط سیریلیک (آلماتی ۲۰۰۵م)؛ پلهای جادویی (آلماتی ۲۰۰۵م)؛ نوروز، هدیۀ ایران به جهان (آلماتی ۲۰۰۶م)؛ فهرست نسخ خطی فارسی در کتابخانۀ ملی قزاقستان (آلماتی ۲۰۰۸م)؛ مرثیۀ خورشید: دربارۀ زندگی و شعر استاد لایق شیرعلی، شاعر بزرگ پارسیگوی ورارودان (۲۰۰۰م)؛ شرنگ اندوه: سوگنامۀ استاد لایق (دوشنبه ۲۰۰۱م)؛ فرهنگ تخصصی روسی ـ فارسی و فارسی ـ روسی (آلماتی ۲۰۱۱م)؛ اندیشههای آبای (ترجمه از قزاقی به فارسی، تهران ۱۳۷۴)؛ ایران چه حرفی برای گفتن دارد؟ (ترجمه از فارسی به روسی، آلماتی ۲۰۰۸م)؛ عشق مانی نقاش (ترجمه از روسی به فارسی، دوشنبه ۲۰۰۵م)؛ گرگ خاکستری (ترجمه از قزاقی به فارسی، ایران ۱۳۷۶).
وی بیش از ۲۵۰ مقالۀ علمی و پژوهشی در زمینههای زبان و ادبیات فارسی، سنن و آیینهای ملی ایرانی، حماسههای ملی و شعر و مسائل مربوط به ترجمۀ ادبیات فارسی به روسی تألیف و همچنین شمار زیادی از مقالات استادان را از روسی به فارسی و بالعکس ترجمه نموده است.
محمد سرور مولایی ()
مدرک دانشگاهی: دكتری زبان و ادبیات فارسی
تاريخ عضويت پيوسته: ۱۳۹۳
سوابق: دستیار پژوهشگر در بخش دستور تاریخی زبان فارسی ـ بنیاد فرهنگ ایران (۱۳۴۷-۱۳۴۹)؛ پژوهشگر در بخش دستور تاریخی زبان فارسی ـ بنیاد فرهنگ ایران (۱۳۴۹-۱۳۵۱)؛ سرپژوهشگر در بخش تاریخی زبان فارسی ـ بنیاد فرهنگ ایران (۱۳۵۱-۱۳۵۷)؛ سرپرست علمی پژوهشی بنیاد فرهنگ ایران (۱۳۵۸-۱۳۶۰)؛ عضو شورای پژوهشی دانشکدۀ ادبیات و تاریخ و زبان دانشگاه الزهرا (۱۳۶۹-۱۳۷۱)؛ نمایندۀ شورای پژوهشی دانشکدۀ ادبیات و تاریخ و زبان در شورای پژوهشی دانشگاه الزهرا (۱۳۷۲-۱۳۷۴)؛ نمایندۀمعاونت پژوهشی در شورای پژوهشی دانشگاه (۱۳۷۴-۱۳۷۶)؛ نمایندۀ رئیس دانشگاه الزهرا در شورای پژوهشی دانشگاه الزهرا (۱۳۷۷-۱۳۸۰)؛ عضو هیئت تحریرۀ مجلۀ علمی ـ پژوهشی تاریخ اسلام و تاریخنگاری دانشگاه الزهرا (۱۳۸۴-۱۳۹۲)؛ عضو هیئت تحریرۀ مجلۀ علمی ـ پژوهشی اسطورهشناسی و عرفان ـ دانشگاه آزاد اسلامی واحد جنوب (۱۳۸۵-۱۳۹۲)؛ مشاور تحصیلات عالی افغانستان (۱۳۸۲-۱۳۸۴)؛ رئیس دانشگاه بامیان افغانستان (۱۳۸۱-۱۳۸۴)؛ عضو گروه تصحیح شاهنامۀ فردوسی ـ بنیاد شاهنامه (۱۳۵۱-۱۳۵۷)؛ دبیر علمی و اجرایی همایش سالانۀ زبان و ادبیات فارسی دانشگاه هرمزکان (۱۳۷۴-۱۳۷۹).
برخی از آثار (کتاب و مقاله): برگزیدۀ شعر معاصر افغانستان، ۱۳۴۹؛ آیین کشورداری (دورۀ غزنویان)، ۱۳۵۴؛ فرهنگ لغات قرآنی بازمانده از سدۀ پنجم هجری، ۱۳۶۱؛ روایت طبری و بلعمی از قیام سیّدالشّهداء(ع) و خونخواهی مختار، ۱۳۶۲؛ طبقات الصوفیۀ خواجه عبدالله انصاری، ۱۳۶۲؛ تاریخ ادبیات ایران در دورۀ صفاریان و سامانیان، ۱۳۶۵؛ مجموعۀ رسائل فارسی خواجه عبدالله انصاری در دو مجلد، ۱۳۷۴ و ۱۳۷۶؛ تجلی اسطوره در دیوان حافظ، ۱۳۶۸؛ ویراستاری شش دفتر مثنوی بر اساس نسخۀ قونیه ـ شش مجلد، ۱۳۷۴-۱۳۷۹؛ ترجمۀ تاریخ الحکمای شهر زوری، ۱۳۶۷؛ مجموعۀ غزلیات میرزا عبدالقادر بیدل ـ سه مجلد، ۱۳۸۵؛ دیوان اشعار خلیلالله خلیل، ۱۳۸۰؛ تاریخ احمدشاهی، ۱۳۸۰؛ سیر الاقطاب یا تاریخ مشایخ چشتیه، ۱۳۸۶؛ دیوان نادم قیصاری، ۱۳۸۷؛ بحر المعانی حسینی مکّی، ۱۳۸۷؛ سراج التواریخ، ۱۳۹۰.
محمّدحسين يمين (۱۳۱۵ ـ چاريكار، استان پروان، افغانستان)
مدرک دانشگاهی: دكتری زبان و ادبيات فارسی
تاريخ عضويت پيوسته: ۱۵/۲/۱۳۸۲
سوابق: استاد زبان و ادبيات فارسی دری دانشكدۀ ادبيات دانشگاه كابل، رئيس دانشكدۀ ادبيات دانشگاه كابل، مؤسس كرسی فردوسیشناسی در دانشگاه كابل، مدرّس متون نظم و نثر سبک خراسانی و نظريات ادبی در دانشگاه كابل
برخی از آثار: فرهنگ تلفّظ لغات با بيان معانی، ۱۳۶۲؛ دستور نگارش برای همه، ۱۳۶۴؛ كتاب فونولوژی و مورفولوژی (صرف دری)، ۱۳۶۵؛ برخیاز ويژگیهای دستوری شاهنامه، ۱۳۶۹؛ دستور تاريخی زبان فارسی دری، ۱۳۷۶؛ دستور معاصر زبان فارسی دری، ۱۳۷۸؛ تاريخچۀ زبان فارسی دری، ۱۳۸۲.
|